نیم نگاه

«تو باید برای خودت یک دنیای درونی‏ داشته باشی و همچنین تکیه ‏گاه های ثابت‏ روحی و فکری یعنی در عین حال که در میان مردم زندگی می‏کنی، خودت را کاملا از آنها بی‏ نیاز بدانی، مردم هیچ‏ چیز به ما نمی‏ دهند که ما خودمان از به دست‏ آوردنش عاجز باشیم، از مردم فقط رنج و ناراحتی و سر و صدای بی‏خود نصیب آدم‏ می‏شود؛ حتّی از پدر و مادر و خانواده»

  فروغ فرخزاد

پ.ن:بقول اقا:صحبت درباره ی فروغ زیاد است لیکن وی عاقبت بخیر شد 

پ.ن:رجوع کن به مقاله ی (فروغ کاهنه ی مرگ اگاه از یوسفعلی میرشکاک)

پ.ن:من این همه از فروغ اگر میگویم

        از کاهش بند و یوغ اگر میگویم 

        حرف دل من خدا وکیلی عشق ست

       من کور شوم دروغ اگر میگویم...