خیره شده ام به این کیبورد
حرفی هایی هست که از جنس من نیستند
ولی انگار باید گفت
انگار دوران محافظه کاری ام به سر امده
خدایا رخصت
بسم رب الهادی المهدی....
گفتم بدوم تا تو همه فاصله ها را...
منوی بلاگ
طبقه بندی موضوعی
-
حرم نویسی ها
(۲) -
نوشته های قدیمی
(۳۲)
کلمات کلیدی
بایگانی
- فروردين ۱۳۹۲ (۲)
- اسفند ۱۳۹۱ (۶)
- بهمن ۱۳۹۱ (۱۴)
- دی ۱۳۹۱ (۱۰)
- آذر ۱۳۹۱ (۳)
- شهریور ۱۳۹۱ (۱۵)
- مرداد ۱۳۹۱ (۵)
- آبان ۱۳۹۰ (۱)
- مهر ۱۳۹۰ (۱)
- شهریور ۱۳۹۰ (۵)
- مرداد ۱۳۹۰ (۸)
آخرین مطالب
پیوندها
میگفت بترسید از معشوق واقع شدن
که گاه بی لیاقتی شما یعنی
این عشق مال کسی دیگری بوده که
شما نصیب خود کرده اید/.
پ.ن: میترسم
پ.ن2: م......ـــع
بر سر قبر تو نوشته اند:
شهید... سرباز وظیفه
و من چه ساده ام که
گمان می کنم وظیفه یعنی
همان خدمت نظام وظیفه
یا همان اجباری خودمان
نه!
واقعیت آن است که هرکس وظیفه را شناخت
در خواهد یافت اینجا دارالقرار نیست...
(وظیفه ما رفتن است حتی اگر در راه رفتن سر را ببازیم)
پ.ن:
دعا کن برایم سرباز وظیفه شوم/.
می گفت: خیلی فاصله گرفته ایم
گم نشیم یه وقت!
و چه قدر این حرف احمقانه است
وقتی خانه ات حرم باشد!
می گفت گوش هایم کیپ شده
گفتم از عواقب خواب در قطاره
ولی هردوی مان می دانستیم
گوشی که هرصبح به شنیدن
نقاره عادت کرده باشد
دوری با او چه می کند...
چقدر شبیه این ساختمان نیمه کاره ی
به اصطلاح در حال ساخت کوچه بغلی شده ام
همیشه فکر می کردم
روزی پیشرفت می کنم
روزی کامل می شوم
و روزی ساخته...
اما سال هاست هیچ صدایی از تو بلند نمی شود...
یک یکشان شوق ضریح را دارند
حتی به اندازه چنگی ، بوسه ای ، لمسی
انقدر که هم را از یاد می برند
اینجا فقط تویی
پ.ن:
1.آقا جان! به جان خودم شمردم من بیش از سیصد و سیزده شد! نمیآیی؟
2. کور شوم اگر ضریح از تو عزیزتر باشد یابن موسی الرضا...
نه باور نکن
تا نیایی نمی خوابم.
میدانم لیاقت دیدنت را ندارم
خودم را به خواب می زنم تا
لااقل بخاطر دل آن
پیرزن در صف نانوایی ( ته کوچه نوغان) بیایی
که می گفت: آ شیخ علی رو منبر می گفت که ظهور نزدیکه!
آ شیخ علی آخوند دروغ نمی گه!
پ.ن:
آ شیخ علی را نمی دانم ولی پیرزن دروغ نمی گقت